Aloin Natuurlijke Cosmetische ingrediënten Barbaloin, uittreksel 8015-61-0 van Aloëvera

Aloin, Natuurlijke cosmetische ingrediënten, Barbaloin, het uittreksel van Aloëvera

Inleiding:

Beschrijving:

Aloin, ook als Barbaloin [Reynolds, Aloes wordt bekend - de soort Aloë, 2004], is bitter, geel-bruin gekleurde die samenstelling in de afscheiding van minstens 68 Aloëspecies op niveaus van 0,1 tot 6,6% van blad droog gewicht wordt genoteerd (makend tussen 3% en 35% van de toal afscheiding) (Bruidegom & Reynolds, 1987), en in nog eens 17 species op onbepaalde niveaus [Reynolds, 1995b die]. Het wordt gebruikt als stimulans-laxeermiddel, behandelend constipatie door darmbewegingen te veroorzaken. De samenstelling is aanwezig in wat algemeen als het aloëlatex wordt bedoeld dat van cellen naast de vasculaire die bundels afscheidt, onder de schil van het blad en binnen - tussen het en het gel worden gevonden. Wanneer droog, is het gebruikt als bittering agent in handel (alcoholische dranken) [21 CFR 172,510. De wetenschappelijke gegeven namen omvatten Aloëperryi, A.-barbadensis (= A. Vera), A. ferox, en hybriden van A. ferox met A.-africana en A.-spicata.]. Het aloë is vermeld in federale verordeningen als een natuurlijk stof dat „veilig in voedsel“ kan worden gebruikt wanneer gebruikt „in de minimumdiehoeveelheid wordt vereist om hun voorgenomen fysiek of technisch effect te veroorzaken en overeenkomstig alle principes van good manufacturing practice.“ Deze voedseltoepassing is over het algemeen beperkt tot gebruik in vrij kleine hoeveelheden als smaakstof in alcoholische dranken en kan gewoonlijk slechts als „natuurlijk aroma worden geïdentificeerd.“

In Mei 2002, gaven de V.S. Food and Drug Administration (FDA) een uitspraak uit dat de aloëlaxeermiddelen niet meer over het algemeen als veilig (GRAS) en efficiënt worden gezien, bedoelend dat aloin-bevattend producten niet meer beschikbaar in drugproducten over de toonbank in de Verenigde Staten zijn, omdat zij carcinogeen kunnen zijn en meer gegevens nodig om zijn anders te vestigen. Het het bladlatex van aloëvera is een concentraat van een kruid of botanische andere, en ontmoet zo de statutaire beschrijving van een ingrediënt dat in dieetsupplementen kan worden gebruikt.

Structuur en voorbereiding

Aloin uit natuurlijke bronnen wordt gehaald is een mengsel van twee diastereomers, genoemd aloin ook geroepen A (barbaloin) en aloin B (of isobarbaloin), die gelijkaardige chemische eigenschappen die hebben. Aloin is een anthraquinoneglycoside, betekenend dat zijn anthraquinoneskelet door de toevoeging van een suikermolecule is gewijzigd. De anthraquinone is een gemeenschappelijke familie van natuurlijk - geel voorkomen, oranje, en het rode pigment waarvan velen purgatieve die eigenschappen heeft, attributen door aloin worden gedeeld. Aloin is verwant met aloëemodine, die niet heeft een suikergroep maar aloins biologische eigenschappen deelt.

Aloin wordt gewoonlijk voorbereid door extractie van aloëlatex (de term „Kaapaloë“ verwijst ook naar het droge latex van de bladeren van verscheidene species van de Aloësoort, vooral A. ferox [Blumenthal, 1998]), de bittere gele afscheiding die uit van enkel onderaan de huid van aloëbladeren sijpelt. Het latex is droog en die poedert zich om toen het eindproduct, vaak te maken in tabletten of een drank wordt gemaakt, hoewel aloin geen goede stabiliteit in waterige oplossingen die heeft. De producten uit het gel van de aloëinstallatie worden afgeleid bevatten merkbare hoeveelheden aloin, en efficiënt voor geen ziekte of voorwaarde die wanneer mondeling genomen bewezen.